home
á gilsbarmi
við brúarsporð
í vonarstræti
|
home |
|
| vindpensill - tungl - sólir - sólstöður - bókin | |
| að tilefnislausu - sjálfsögð - haust - sem kominn | |
| inannhúss - með samstilltu átaki | |
| á víð og dreif 1 - á víð og dreif 2 - sandurinn - án þess | |
| nafnlausu litirnir allir | |
| sem lognið teiknar | |
| á sjónhimnu hafsins | |
| þessi kvöld | |
| ó vindpensill skrá | |
| þú mér nöfnin | |
|
|
| Lengra litla tungl, enn lengra | |
| alla leið til mín og til baka | |
| sóttirðu visku þína. | |
| Hengjur þínar og gígir | |
| ótroðin enn | |
|
|
| Safnast milli fjalla | |
| þokur og hamrar | |
| mér til hugarléttis. | |
| Að baki | |
| hafið krökkt af ferjum | |
| öllum á annari siglingu, enn sem komið er. | |
| Innar og ofar | |
| ís og ýmsar sólir. | |
| Skyldi þar byggilegt? | |
|
|
| Sólstöður júní 2014 | |
| þungbúnar sólstöður | |
| lágskýjuð fjórða víddin | |
| möndullinn snýst á sveif | |
| sunnan | |
| með sviga lævi | |
|
|
| Bókin um veginn | |
| Ný braut ber sig fagmannlega | |
| bogadregin milli fjalla | |
| ekki sá vegur sem ég vænti— | |
| nýtt nafn, rangnefni. | |
| Ég hinkra við | |
| hérna megin. | |
| |
| Að tilefnislausu | |
| þegar enginn gáir til veðurs | |
| regnbogastubbur í mýri | |
| |
| sjálfsögð ákveðin þvoglumælska | |
| útlitsgallað sérhljóðakerfi | |
| of mörg föll | |
| en veður þess víðfeðm, djúptæk | |
| fjallahringur svipmikill | |
| miskleifur | |
| |
|
|
|
| haust | |
| og endurkoma himintungla | |
| vötn glóa | |
| í húminu | |
| og bak við dýpstu fjallaskörðin | |
| einhver jól ... | |
| |
|
|
|
| sem kominn | |
| og steinarnir á sínum stað | |
| lausir við merkingarleysi | |
| mitt að raða áfram | |
| án þess komi traðk | |
| skuggum af fjallasýn í grasinu | |
| sólarhæðum í vindi | |
| svo aftur rísi byggð | |
| |
|
|
|
| Laufguð tré við gluggann | |
| hjartans græn í morgunsólinni | |
| en orð mín öll | |
| inannhúss | |
| |
|
|
|
| með samstilltu átaki | |
| kviksetjum við söguna | |
| sópum brotum af syllum | |
| persónuskilríkjum af götunni | |
| að særð og mállaus | |
| gangi hún ekki aftur strætin okkar | |
| |
|
|
|
| á víð og dreif | |
|
á gilsbarmi |
|
|
við brúarsporð |
|
| og oftar en tilviljun væntir | |
|
í vonarstræti |
|
| röng orð, óort. | |
| |
|
|
|
| á víð og dreif | |
| eins og steinar á hjarni | |
| klofin orð | |
| verða úr þeim tvö og tvö? | |
| það veit einn | |
| sá þögli orðvaki | |
| |
|
|
|
| Þú gengur genginn sandinn | |
| grímulaus slóðaauki | |
| sáningarmaður, himnamálari. | |
| Svo höggglaður. | |
| Þú skimar í þekktar áttir: | |
| viltu fjallahringinn fjær? | |
| vötnin blárri? | |
| Sprengdu, kjáni, | |
| plægðu, litli vargur. | |
| Hugsanlega | |
| vill þér þó sandurinn annað. | |
| |
|
|
|
| þú fangar ekki vind | |
| án þess | |
| þú andar ekki | |
| ekki bærist hjartað | |
| án þess | |
| ekki rennur sjór | |
| leggur vötn | |
| án þess | |
| að svífi yfir vötnum | |
| |
|
|
|